- Το περίφημο «Μητρώο τουριστικών πλοίων και μικρών σκαφών» θα αποτελούσε ενιαίο σύστημα καταγραφής και παρακολούθησης πλοίων, αλλά παραμένει σε εκκρεμότητα.
Το περίφημο «Μητρώο τουριστικών πλοίων και μικρών σκαφών» θα αποτελούσε ενιαίο σύστημα καταγραφής και παρακολούθησης πλοίων, αλλά παραμένει σε εκκρεμότητα.
Δεν έχουν τελειωμό οι καταχωρίσεις στο μεγάλο βιβλίο των νόμων που ψηφίζονται μεν, δεν εφαρμόζονται δε. Τόσο, που σε κάνει να αναρωτιέσαι σε τι είδους χώρα θα ζούσαμε, αν η θεωρία δεν απείχε τόσο από την πράξη.
Το τελευταίο «κρούσμα» αφορά τον νευραλγικό τομέα του τουρισμού και συγκεκριμένα το άρθρο 2 του νόμου για τον θαλάσσιο τουρισμό, ο οποίος ψηφίστηκε το Πάσχα του ’14. Σε αυτό θεσμοθετούνταν το περίφημο «Μητρώο τουριστικών πλοίων και μικρών σκαφών», το οποίο θα αποτελούσε ένα ενιαίο και σύγχρονο σύστημα καταγραφής και παρακολούθησης των τουριστικών πλοίων που θα καταχωρίζονταν σε αυτό. Εναν χρόνο μετά, το μητρώο δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα, με τους παράγοντες της αγοράς του θαλάσσιου τουρισμού να έχουν εντείνει τις πιέσεις τους προς τα αρμόδια υπουργεία.
«Ο νόμος είχε πράγματι αναπτυξιακό χαρακτήρα», λέει στην «Κ» ο κ. Πάρις Λουτριώτης, που εδώ και 23 χρόνια δραστηριοποιείται στον χώρο ως ιδιοκτήτης και κυβερνήτης σκαφών αναψυχής, έχοντας, μεταξύ άλλων, διατελέσει και πρόεδρος του Σωματείου Ιδιοκτητών Τουριστικών Επαγγελματικών Σκαφών Ανευ Πληρώματος. «Στο ηλεκτρονικό μητρώο θα καταχωρίζονταν όλες οι πληροφορίες για κάθε σκάφος και κάθε εταιρεία, και θα λειτουργούσε ως πλατφόρμα επικοινωνίας μεταξύ υπουργείου Οικονομικών, ΔΟΥ, πλοίων και υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, εκσυγχρονίζοντας όλη τη διαδικασία σε σχέση με τις υπηρεσίες, περνώντας έτσι τον θαλάσσιο τουρισμό στη σύγχρονη εποχή. Παραμένει όμως εκκρεμότητα».
Οπως αναφέρει, αυτήν τη στιγμή ο επαγγελματίας είναι εγκλωβισμένος σε απίστευτη γραφειοκρατία, καθώς υποχρεώνεται σε κάθε ταξίδι να περνάει από τα τοπικά λιμεναρχεία, προκειμένου να σφραγίσει τα ναυλοσύμφωνα, να κάνει ταυτοπροσωπία κ.ο.κ. Η εφαρμογή του μητρώου περιελάμβανε και την ηλεκτρονική υποβολή του ναυλοσυμφώνου.
Επιπλέον, σύμφωνα με δηλώσεις του Αντώνη Στελλιάτου, προέδρου των Ιδιοκτητών Επαγγελματικών Σκαφών - Helllenic Professional Yacht Owners Association (portnet.gr), αν εφαρμοζόταν ο νόμος, θα έπρεπε να καταγράφεται κάθε σκάφος που έρχεται στην Ελλάδα και να επιβάλλονται τα ανάλογα τέλη. «Τώρα όμως, χωρίς μητρώο, υπάρχουν εκατοντάδες παράνομοι ναύλοι που δεν ελέγχονται. Το αποτέλεσμα είναι το κράτος να χάνει ΦΠΑ, να χάνει φόρους και να αυξάνεται η ανεργία των Ελλήνων ναυτικών!».
Σύμφωνα με τον ίδιο, έχει υπολογιστεί ότι με βάση ένα μικρό τέλος διέλευσης και ένα ακόμη μικρότερο για τα σκάφη, εκείνα που δένουν μόνιμα σε ελληνικές μαρίνες, το κράτος θα συγκέντρωνε περί τα 22 εκατ. ευρώ. «Ο Αμπράμοβιτς κάνει κρουαζιέρα στο Ιόνιο χωρίς να καταβάλει δραχμή στο ελληνικό Δημόσιο», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο κ. Στελλιάτος στην εκδήλωση έναρξης της έκθεσης επαγγελματικών τουριστικών σκαφών στον Πόρο τον περασμένο Απρίλιο.
«Ομως δεν έχουμε καμία ένδειξη ότι το θέμα προχωράει και η σεζόν έχει ήδη ξεκινήσει», τονίζει ο κ. Λουτριώτης. «Θα προτιμούσαμε τουλάχιστον αυτό να έχει ολοκληρωθεί ώστε να ασχοληθούμε με το πρακτικό κομμάτι της δουλειάς. Ηδη, τα προβλήματα είναι μεγάλα, καθώς η πολιτική αβεβαιότητα έχει μειώσει τις ναυλώσεις τον Μάιο και τον Ιούνιο κατά 50% σε σχέση με πέρυσι. Η ζημιά είναι μεγάλη, εάν τουλάχιστον ολοκληρωθεί το Μητρώο, μπορεί να δώσει μια ώθηση έστω και την τελευταία στιγμή».
Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν περίπου 3.500 ελληνικά επαγγελματικά σκάφη από τα περίπου 4.500 που υπήρχαν πριν από την κρίση. Σήμερα, ο μεγάλος τροφοδότης του τουρισμού των σκαφών αναψυχής είναι οι Γερμανοί, ενώ ακολουθούν οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Σκανδιναβοί και οι Αμερικανοί και σε μικρότερο βαθμό οι Αυστραλοί και οι Κινέζοι, οι οποίοι μόλις τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να εξοικειώνονται με τη ναύλωση σκαφών. Ως γνωστόν, το τελευταίο διάστημα οι Ρώσοι επισκέπτες εμφανίζουν ραγδαία μείωση. «Πριν από την κρίση είχαμε και μικρό ποσοστό Ελλήνων που επέλεγαν τη ναύλωση σκάφους για τις διακοπές τους, ωστόσο τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί σημαντικά. Πάντως, δεν αποτελεί άπιαστο όνειρο, αφού ένα ιστιοφόρο μπορεί να νοικιαστεί με 30-35 ευρώ το άτομο την ημέρα, ένα μάλλον λογικό ποσό».
Πάγιο αίτημα των επαγγελματιών του θαλάσσιου τουρισμού είναι και η δημιουργία αξιόλογων εγκαταστάσεων. «Μας λείπει το σημαντικότερο εργαλείο για τη δουλειά, οι μαρίνες και τα αλιευτικά καταφύγια», σημειώνει ο ίδιος. Μολονότι στα χαρτιά η Ελλάδα διαθέτει 50 μαρίνες, μόνο οι 10-11 έχουν στοιχειώδεις προδιαγραφές, ενώ από αυτές, 3-4 είναι διεθνούς επιπέδου.
ΛΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ
Το τελευταίο «κρούσμα» αφορά τον νευραλγικό τομέα του τουρισμού και συγκεκριμένα το άρθρο 2 του νόμου για τον θαλάσσιο τουρισμό, ο οποίος ψηφίστηκε το Πάσχα του ’14. Σε αυτό θεσμοθετούνταν το περίφημο «Μητρώο τουριστικών πλοίων και μικρών σκαφών», το οποίο θα αποτελούσε ένα ενιαίο και σύγχρονο σύστημα καταγραφής και παρακολούθησης των τουριστικών πλοίων που θα καταχωρίζονταν σε αυτό. Εναν χρόνο μετά, το μητρώο δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα, με τους παράγοντες της αγοράς του θαλάσσιου τουρισμού να έχουν εντείνει τις πιέσεις τους προς τα αρμόδια υπουργεία.
«Ο νόμος είχε πράγματι αναπτυξιακό χαρακτήρα», λέει στην «Κ» ο κ. Πάρις Λουτριώτης, που εδώ και 23 χρόνια δραστηριοποιείται στον χώρο ως ιδιοκτήτης και κυβερνήτης σκαφών αναψυχής, έχοντας, μεταξύ άλλων, διατελέσει και πρόεδρος του Σωματείου Ιδιοκτητών Τουριστικών Επαγγελματικών Σκαφών Ανευ Πληρώματος. «Στο ηλεκτρονικό μητρώο θα καταχωρίζονταν όλες οι πληροφορίες για κάθε σκάφος και κάθε εταιρεία, και θα λειτουργούσε ως πλατφόρμα επικοινωνίας μεταξύ υπουργείου Οικονομικών, ΔΟΥ, πλοίων και υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, εκσυγχρονίζοντας όλη τη διαδικασία σε σχέση με τις υπηρεσίες, περνώντας έτσι τον θαλάσσιο τουρισμό στη σύγχρονη εποχή. Παραμένει όμως εκκρεμότητα».
Οπως αναφέρει, αυτήν τη στιγμή ο επαγγελματίας είναι εγκλωβισμένος σε απίστευτη γραφειοκρατία, καθώς υποχρεώνεται σε κάθε ταξίδι να περνάει από τα τοπικά λιμεναρχεία, προκειμένου να σφραγίσει τα ναυλοσύμφωνα, να κάνει ταυτοπροσωπία κ.ο.κ. Η εφαρμογή του μητρώου περιελάμβανε και την ηλεκτρονική υποβολή του ναυλοσυμφώνου.
Επιπλέον, σύμφωνα με δηλώσεις του Αντώνη Στελλιάτου, προέδρου των Ιδιοκτητών Επαγγελματικών Σκαφών - Helllenic Professional Yacht Owners Association (portnet.gr), αν εφαρμοζόταν ο νόμος, θα έπρεπε να καταγράφεται κάθε σκάφος που έρχεται στην Ελλάδα και να επιβάλλονται τα ανάλογα τέλη. «Τώρα όμως, χωρίς μητρώο, υπάρχουν εκατοντάδες παράνομοι ναύλοι που δεν ελέγχονται. Το αποτέλεσμα είναι το κράτος να χάνει ΦΠΑ, να χάνει φόρους και να αυξάνεται η ανεργία των Ελλήνων ναυτικών!».
Σύμφωνα με τον ίδιο, έχει υπολογιστεί ότι με βάση ένα μικρό τέλος διέλευσης και ένα ακόμη μικρότερο για τα σκάφη, εκείνα που δένουν μόνιμα σε ελληνικές μαρίνες, το κράτος θα συγκέντρωνε περί τα 22 εκατ. ευρώ. «Ο Αμπράμοβιτς κάνει κρουαζιέρα στο Ιόνιο χωρίς να καταβάλει δραχμή στο ελληνικό Δημόσιο», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο κ. Στελλιάτος στην εκδήλωση έναρξης της έκθεσης επαγγελματικών τουριστικών σκαφών στον Πόρο τον περασμένο Απρίλιο.
«Ομως δεν έχουμε καμία ένδειξη ότι το θέμα προχωράει και η σεζόν έχει ήδη ξεκινήσει», τονίζει ο κ. Λουτριώτης. «Θα προτιμούσαμε τουλάχιστον αυτό να έχει ολοκληρωθεί ώστε να ασχοληθούμε με το πρακτικό κομμάτι της δουλειάς. Ηδη, τα προβλήματα είναι μεγάλα, καθώς η πολιτική αβεβαιότητα έχει μειώσει τις ναυλώσεις τον Μάιο και τον Ιούνιο κατά 50% σε σχέση με πέρυσι. Η ζημιά είναι μεγάλη, εάν τουλάχιστον ολοκληρωθεί το Μητρώο, μπορεί να δώσει μια ώθηση έστω και την τελευταία στιγμή».
Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν περίπου 3.500 ελληνικά επαγγελματικά σκάφη από τα περίπου 4.500 που υπήρχαν πριν από την κρίση. Σήμερα, ο μεγάλος τροφοδότης του τουρισμού των σκαφών αναψυχής είναι οι Γερμανοί, ενώ ακολουθούν οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Σκανδιναβοί και οι Αμερικανοί και σε μικρότερο βαθμό οι Αυστραλοί και οι Κινέζοι, οι οποίοι μόλις τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να εξοικειώνονται με τη ναύλωση σκαφών. Ως γνωστόν, το τελευταίο διάστημα οι Ρώσοι επισκέπτες εμφανίζουν ραγδαία μείωση. «Πριν από την κρίση είχαμε και μικρό ποσοστό Ελλήνων που επέλεγαν τη ναύλωση σκάφους για τις διακοπές τους, ωστόσο τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί σημαντικά. Πάντως, δεν αποτελεί άπιαστο όνειρο, αφού ένα ιστιοφόρο μπορεί να νοικιαστεί με 30-35 ευρώ το άτομο την ημέρα, ένα μάλλον λογικό ποσό».
Πάγιο αίτημα των επαγγελματιών του θαλάσσιου τουρισμού είναι και η δημιουργία αξιόλογων εγκαταστάσεων. «Μας λείπει το σημαντικότερο εργαλείο για τη δουλειά, οι μαρίνες και τα αλιευτικά καταφύγια», σημειώνει ο ίδιος. Μολονότι στα χαρτιά η Ελλάδα διαθέτει 50 μαρίνες, μόνο οι 10-11 έχουν στοιχειώδεις προδιαγραφές, ενώ από αυτές, 3-4 είναι διεθνούς επιπέδου.
ΛΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ
